abatùo
Vèneto canbia
Ajetivo canbia
a·batùo m. (femenin abatùa, plurale masculin abatùi, plurale femenin abatùe)
- che ghe manca ƚe fòrse, sposà
- che xe inte na condision de aviƚiménto spirituaƚe, smorbà
- riferìo a roba che la xe sta buta xo rispeto la posixion originaria
- (par albero, caxa, pilon, ecc.)
Siłabasion canbia
- a | ba | tù | o
Pronunsa canbia
IPA: /abaˈtuo/
Etimołozia canbia
- manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.
Contrari canbia
- (che ghe manca ƚe fòrse) vigoroxo
Proverbi e modi de dir canbia
- trovarse o sentirse abatùo: dar xó de saƚute, par età o par maƚatìa
Tradusion canbia
Tradusion canbia
Notasion canbia
- Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 19