beđol

Vèneto

Sostantivo

beđol m (pl: beđoi)

En bòsch de beđoi

1. En àlber che se pòl distìnguer in mòđo faẑil parché el à la scòrẑa bianca.
   • la so clasifegasion sientifega la xe Betula alba ( tasonomia)

Siłabasion

bé | đol

Pronunsa

IPA: [be.ˈðol]

Etimołozia

De 'l latin betula.

Tradusion

Tradusion: beđol

• betulo ^(eo)
• bouleau ^(fr) m.
• birch ^(en)

• betulla ^(it) f.
• Birke ^(de) f.
• vitudda ^(scn) f.

Notasion

• Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 43