bojaca

Vèneto

Sostantivo

bojaca f (no pl)

1. na malta slacuarixa che la sèrve par òpare murarie in gènere, fasendo da còla. La serve par exènpio a meter su un marmo de scalin che el se ga stacà parchè a la matina fa un po de sguaso.

Siłabasion

bo | jà | ca

Pronunsa

IPA: /bo.ˈja.ka/

Etimołozia

• manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.

Tradusion

Tradusion: bojaca

• inglexe: par piaser, zonta sta tradusion se te ła conosi.

• itaƚian: par piaser, zonta sta tradusion se te ła conosi.

Notasion

• manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.