canotiera

Vèneto

Na canotiera

Sostantivo

canotiera f (pl: canotiere)

1. (vestiario, vec) un indumènto sìmiƚe a na maja, dotà de n'ampia scoƚadura e sensa màneghe, indosà da fémene e da òmeni.

Siłabasion

ca | no | tié | ra

Pronunsa

IPA: /kanoˈtjera/

Etimołozia

• manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.

Sinònemi

Insepà; tandùo

• panciòto
• canòta

Tèrmeni corełai

• fanèla

Tradusion

Tradusion: canotiera

• undershirt ^(en):* vest ^(en)

• canottiera ^(it) f.

Notasion

• manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.