conejara

Vèneto

Sostantivo

Na conejara

conejara f (pl: conejare)

1. la gabia o el gabiòto dove che vien tegnù e slevà i coneji.

Siłabasion

co | ne | jà | ra

Pronunsa

IPA: /kone'jara/

Etimołozia

• manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.

Tradusion

Tradusion: conejara

• inglexe: par piaser, zonta sta tradusion se te ła conosi.

• conigliera ^(it) f.

Notasion

• manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.