conicio
Vèneto canbia
Sostantivo canbia
conicio m (pl: conici)
Siłabasion canbia
- co | nì | cio
Etimołozia canbia
De'l grèco antico κύνικλος [kýniclos], tràmite 'l latin cunīculus.
Pronunsa canbia
IPA: [koˈ.ni.t͡ʃo]
Tèrmeni corełai canbia
Tradusion canbia
Notasion canbia
- Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 80