curame
Vèneto
canbia
Sostantivo
canbia
curame m
- pèƚe de bèstie consà, doperada par vari scòpi
Siłabasion
canbia
- cu | rà | me
Pronunsa
canbia
IPA: [kuˈ.ra.me]
Etimołozia
canbia
Da'l latin corium, da'l grèco antico κείρω [kèirō]
Tradusion
canbia
Védarse: curam
Notasion
canbia
- Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 214