febraro

Vèneto

Sostantivo

febraro m

1. secondo mexe de 'l ano (dodicèximo pa 'l caƚendario more vèneto). Prima de marso e dòpo de xenaro.

Siłabasion

fe | brà | ro

Pronunsa

IPA: [feˈ.bra.ro]

Etimołozia

De 'l latin februārius (fursi de febris, fiéora)

Tradusion

Tradusion: febraro

• veljača ^(hr) f.
• februaro ^(eo)
• helmikuu ^(fi)
• février ^(fr) m.
• February ^(en)
• febbraio ^(it) m.
• Februari ^(ms) فيبرواري

• luty ^(pl) m.
• fevereiro ^(pt)
• февраль ^(ru) ‎(fevral)
• fivraru ^(scn)
• febrero ^(es) m.
• Februar ^(de) m.
• şubat ^(tr)
• лютий ^(uk) ‎(liuti)

Notasion

• Luigi Pajello, [Dizionario vicentino - italiano so Archive.org] pàgina 80