inpiria
Vèneto canbia
Sostantivo canbia
inpiria f sing (pl: inpirie)
- en arnes che se dòpera in mecànica o in coxina e che sèrve a meter en lìcuido entre te'n contenitor (tipo en serbatòjo o na bòẑa)
Siłabasion canbia
- in | pì | ria
Pronunsa canbia
IPA: /iŋ.ˈpi.rja/
Etimołozia canbia
- manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.
Sinònemi canbia
Insepà; tandùo
Tradusion canbia
Notasion canbia
- Luigi Pajello, [Dizionario vicentino - italiano so Archive.org] pàgina 110
- Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 129