jara

jara de orìzane marina.

Vèneto

Sostantivo

jara ( ensiclopedia) f sing (pl: jare)

1. (zeołozia, vec) frantumi rociozi, de cea grandesa, modełai da l'acua doparada in vària magnera da l'omo

Siłabasion

jà | ra

Pronunsa

• Pronunsa⁽ⁱ⁾:

orientałe: sentrale /ˈja.ɽa/, vèneto brazilegno - talian /ˈja.ɽa/, /ˈja.ɽa/

osidentałe: /ˈja.ɽa/

Etimołozia

dal latin glarea

Sinònemi

Insepà; tandùo

• sasi, saseti, jarin (dim), jareta, piera, pierete

Derivai

• jarada, injarar

Tradusion

Tradusion: jara

• franseze: gravier m
• ingleze: gravel
• spagnoło: grava
• italian: ghiaia
• todesco: Kies