laoro
laoro m (pl: laori)
- doperar la tèsta o le fòrẑe de'l còrpo a far en mes-cer, na profesion, par pasar en ostàcolo
- na ròba de far, en obietivo, en mes-cer
- la | ó | ro
IPA: [la.ˈo.ro]
De laorar o sùito de'l latin labor
Insepà; tandùo
(2) mes-cer
laorar (far laoro), darse de far
- Ndar su'l laoro = ndar te'l pòsto onde che se laora
Tradusion
canbiaInpegnar le fòrẑe de la tèsta e de'l còrpo a far cualcòs
Tradusion
canbiaRòba che va fata
- Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 360
- Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 137