leamaro
leamaro m (pl: leamari)
- cueƚa parte de fatoria dove se mucia el luame.
- le | a | mà | ro
manca ła pronuncia; se te vùi, zónteła ti
Da leame.
"a te sì un luamaro" opure "sta càmara ƚa xè un luamaro", par rèndar l'idèa de cuanto onta xè na ròba o na parsona (anca in sènso figurà).
Tradusion
canbia- Luigi Pajello, [Dizionario vicentino - italiano so Archive.org] pàgina 125