marmòta
Vèneto canbia
Sostantivo canbia
marmòta f (pl: marmòte)
- roditore picinin
- la so clasifegasion sientifega la xe Marmota ( tasonomia)
Siłabasion canbia
- mar | mò | ta
Pronunsa canbia
IPA: /mar'mɔta/
Etimołozia canbia
- manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.
Tradusion canbia
Notasion canbia
- Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 399