nòme

Vèneto

Sostantivo

nòme m (pl: nòmi)

1. (lenguistega, vec)parte del descorso co ƚa cuaƚe se identifega na parsona, un animaƚe o na ròba.

Siłabasion

nò | me

Pronunsa

IPA: /ˈnɔme/

Etimołozia

Dal grèco antico ὄνομα [ónoma] par el latin nōmen.

Tradusion

Tradusion: nòme

• substantiu ^(ca) m.
• substantiv ^(da) n.
• substantivo ^(eo)
• navnorð ^(fo) n.
• substantiivi ^(fi)
• nom ^(fr) m.
• noun ^(en)
• nafnorð ^(is) n.
• sostantivo ^(it) m.
• nomen ^(la) n.

• substantief ^(nl) n.
• főnév ^(hu)
• rzeczownik ^(pl) m.
• substantivo ^(pt) m.
• существительное ^(ru) n. ‎(susxestvitelnoie)
• samostalnik ^(sl) m.
• sustantivo ^(es) m.
• substantiv ^(sv) n.
• Substantiv ^(de) n.
• isim ^(tr)
• danh từ ^(vi)

Notasion

• Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 442