oƚivèr

Vèneto

Sostantivo

oƚivèr m (pl: oƚivèri)

1. àlbaro che fa ƚe oƚive
   • la so clasifegasion sientifega la xe Olea europaea ( tasonomia)

Siłabasion

o | ƚi | vèr

Pronunsa

manca ła pronuncia; se te vùi, zónteła ti

Etimołozia

• manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.

Tradusion

• Védarse: oƚivaro

Notasion

• Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 449