otavin
Vèneto canbia
Sostantivo canbia
otavin m (pl: otavini)
- strumento muxicaƚe a fià de ƚa fameja dei legni
Siłabasion canbia
- o | ta | vìn
Pronunsa canbia
IPA: /ota'viŋ/
Etimołozia canbia
- manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.
Tradusion canbia
Notasion canbia
- Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 459