rexon

Vèneto

Sostantivo

rexon f (pl: rexon)

1. na cauxa, en motìu
2. la raẑionalità tìpica de l'èsere uman
3. el èser te'l giust, te'n cuel che se acèta co'l pensier

Siłabasion

re | xón

Pronunsa

IPA: /re.ˈzoŋ/

Etimołozia

De'l latin ratiōnem, forma acuxativa de ratiō (rexon, càlcolo, mètodo)

Contrari

• (3) tòrt

Tèrmeni corełai

• aer rexon

Proverbi e modi de dir

• La rexon la è de i musati

Tradusion

Cauxa

• reason ^(en)
• ragione ^(it) f.

• причина ^(ru) f. ‎(pricìna)
• Grund ^(de) m.

Tradusion

Raẑionalità

• reason ^(en)
• ragione ^(it) f.

• разум ^(ru) m. ‎(ràxum)
• Verstand ^(de) m.

Tradusion

El èser te'l giust

• reason ^(en)
• ragione ^(it) f.

• право ^(ru) n. ‎(pràvo)

Notasion

• Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 215