rosignòƚo

Vèneto

Sostantivo

rosignòƚo m (pl: rosignòƚi)

1. oxèƚo de ƚa famèja de ƚe séleghe conosùo pa'l so bèl canto
   • la so clasifegasion sientifega la xe Luscinia megarhynchos ( tasonomia)

Siłabasion

ro | si | gnò | ƚo

Pronunsa

manca ƚa pronuncia; se te vùi, xónteƚa ti

Etimołozia

• manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.

Tradusion

Tradusion: rosignòƚo

• inglexe: par piaser, zonta sta tradusion se te ła conosi.

• usignolo ^(it) m.

Notasion

• manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.