scuƚièro

Vèneto

Sostantivo

scuƚièro m (pl.: scuƚièri)

1. poxada che se dòpera par magnare ƚe pietanse lìcuide o i rixòti o par consare ƚa saƚata

Un scuƚièro da menestra

Siłabasion

scu | ƚiè | ro

Pronunsa

manca ƚa pronuncia; se te vùi, xónteƚa ti

Etimołozia

• manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.

Sinònemi

Insepà; tandùo

cuciaro, cuciar, guciaro

Tèrmeni corełai

cortèƚo, cortèl, piron

Tradusion

• Védarse: cuciaro

Notasion

• manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.