sior

Vèneto

Sostantivo

sior m (pl: siori o siuri)

1. tìtoƚo de rispèto doparà co se se rivolxe a un òmo che no se conose
2. òmo rico

Siłabasion

siór

Pronunsa

IPA: /sjor/

Etimołozia

• manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.

Tradusion

Tradusion: sior

• inglexe: par piaser, zonta sta tradusion se te ła conosi.

• signore ^(it) m.

Notasion

• Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 663