Vèneto canbia

 Sostantivo canbia

ton m (pl: toni)

  1. rumor cauxà de co la corènte te l'argia la se scarga te 'l taren intant che piou. El vèn drìo a 'l s-ciantixo.

 Sostantivo canbia

ton m (pl: )

    • manca ła definision; se te ła conosi, zónteła ti.
    • la so clasifegasion sientifega la xe Thunnus (  tasonomia)

  Siłabasion canbia

tón

  Pronunsa canbia

IPA: [toŋ]

  Etimołozia canbia

  • (1) De 'l latin tonus; varđa anca el grègo antico τόνος [tónos].
  • (2)
    • manca ła definision; se te ła conosi, zónteła ti.

 Tèrmeni corełai canbia

  Tradusion canbia

  Tradusion canbia

Fransexe canbia

 Agetivo posesivo canbia

ton

 ton  singoƚare   pluraƚe 
 maschiƚe    ton     tes  
 feminiƚe    ta     tes  
  1. to

  Pronunsa canbia

IPA: /tɔ̃/

  Etimołozia canbia

  • manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.

Notasion canbia

Vèneto:

Fransexe:

  • manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wiktionary.org/w/index.php?title=ton&oldid=34558"