vin
VènetoCànbia
SostantivoCànbia
vin m (pl: vini)
SiłabasionCànbia
- vìn
PronunsaCànbia
IPA: /viŋ/
Tèrmeni corełaiCànbia
EtimołoziaCànbia
Da'l latin vinum (da 'l indoeuropeo *weyn-)
TradusionCànbia
Tradusion: vin
EsperantoCànbia
PronòmeCànbia
vin
- acuxatìu de vi
PronunsaCànbia
IPA: /vin/
NotasionCànbia
- Vèneto:
- Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 793
- Esperanto:
- manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.