acrimònia

Vèneto

Sostantivo

acrimònia f (nò numarabiƚe)

1. cuaƚità de cuel che xe garbo, agro
2. (figurativo) dispoxision d'ànemo freda e àsida
3. (figurativo) sentimento de ràdego, maƚévoƚo

Siłabasion

a | cri | mò | nia

Pronunsa

IPA: /akri'mɔnja/

Etimołozia

• manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.

Proverbi e modi de dir

• acrimònia de'l sangue: prexensa de còrpi garbi inte'l sangue secondo antighe teorìe mèdeghe
• parlar co acrimònia: parlar in mòdo satirico e agro, co maƚisia

Tradusion

cuaƚità de cuel che xe agro

• jízlivost ^(cs) f.
• katkeruus ^(fi)
• acrimonie ^(fr)

• acrimony ^(en)
• acrimonia ^(it) f.:* acredine ^(it) f.
• acrimonia ^(es) f.

Tradusion

dispoxision d'ànemo

• inglexe: par piaser, zonta sta tradusion se te ła conosi.

• itaƚian: par piaser, zonta sta tradusion se te ła conosi.

Tradusion

ràdego

• bitterness ^(en):* malevolenza ^(en)

• malevolenza ^(it) f.:* rancore ^(it) f.

Notasion

• Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 22
• Francesco Agostino Gera, Nuovo dizionario universale e ragionato di agricoltura, economia ..., Volume 2 pàgina 120