asetante

Vèneto canbia

Sostantivo canbia

asetante m (pl: asetanti)

Scrita có altre grafìe

Clàsica:

acetante

(gius) chi'l asèta na canbiaƚe par pagàrghene el vaƚor a ƚa scadensa

Voxe verbaƚe canbia

asetante m e f (pl: asetanti)

partisipio prexente de asetar

Siłabasion canbia

a | se | tàn | te

Pronunsa canbia

IPA: /ase'taŋte/

Etimołozia canbia

Védarse: asetar

Tradusion canbia

nòme

acceptor ^(en)

accettante ^(it) m.:* accettatore ^(it) m.

Notasion canbia

Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 22

Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wiktionary.org/w/index.php?title=asetante&oldid=33916"