broà
broà
broà | singoƚare | pluraƚe |
---|---|---|
maschiƚe | broà | broađi / broà |
feminiƚe | broađa / broà | broađe / broà |
- Situaẑion particolara de la salata o de i capusi, co i vèn pi tèndri parché pènetra 'l condimènto. De sòlito càpita drìo 'n dì.
- Scotà co l'acua tant calda, de bojo.
- bro | à
IPA: [bro.ˈa]
- manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.
Insepà; tandùo
Tradusion
canbia- Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 100
- Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 53.