coa

Vèneto

Sostantivo

coa f (pl: coe)

Ƚa coa (1) de un leon

Coe (3) de màchine in autostrada

1. l'estremità de drìo de'l còrpo de animaƚi co ƚe vèrtebre, fata, 'nte i mamìferi e 'nte i rètiƚi, da un slungamènto de ƚa coƚòna vertebraƚe.
2. la aẑion de'l coar, covar
3. na fiƚa de gènte che spèta el so turno davanti un sportèƚo, na botega, el cìnema, el check-in de ƚ'aeropòrto o na fiƚa de màchine davanti un semàforo o a laori in corso su ƚa strada o un casèƚo de ƚ'autostrada o dòpo un incidente.

Siłabasion

có | a

Pronunsa

IPA: /'koa/

Etimołozia

• manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.

Tèrmeni corełai

• coar, covar

Proverbi e modi de dir

• "El xe indrìo come ƚa coa de'l mas-cio" par dire de uno che no capise gnente, un fià mona

Tradusion

Apendice caudale

• tail ^(en)
• coda ^(it) f.

• хвость ^(ru) f. ‎(khvost)

Na coa (3) de gènte davanti na botega

Notasion

• Gaetano Lionello Patuzzi, Giorgio Bolognini, Adolfo Bolognini, [Piccolo dizionario del dialetto moderno della città di Verona] pàgina 51
• Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 75