coeso
coeso
coeso | singoƚare | pluraƚe |
---|---|---|
maschiƚe | coeso | coesi |
feminiƚe | coesa | coese |
- de sòlito se dixe de'l pan: cuando che'l divènta vècio o'l vien duro fra un saso, o senò el vien coeso, inpastelà. De sòlito el vien coeso cuando che el xe stà dentro de un sacheto de nailo, o oncora mèjo cuando che se fa un panin da portarse vìa e che invese el se pòrta caxa oncora da scumisiare
- co | é | so
IPA: /ko.ˈe.so/
- manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.
Tradusion
canbia- manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.