maro

Vèneto

Sostantivo

maro m o (pl: mari)

1. En mucio de fen che se fa parché no 'l se cèche la nòt par pò slargarlo a la matina e fenir de secarlo.

Siłabasion

mà | ro

Pronunsa

IPA: /ˈma.ro/

Etimołozia

• manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.

Proverbi e modi de dir

far en maro de fen

Esperanto

Sostantivo

La maro estas grava por homa evoluo kaj komerco

maro (pl: maroj)

1. mar

Siłabasion

MA | ro

Pronunsa

• IPA: /ˈma.ro/
• Scolta ła pronunsa (San Pietroburgo, Rusia):

Etimołozia

De'l tajan mare (mar)

Tèrmeni corełai

• lago (lach)
• marnivelo (livèl de'l mar)

Notasion

• Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 151.
• manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.