nuora

Itaƚian

Sostantivo

nuora f (pl: nuore)

nuora	singoƚare	pluraƚe
maschiƚe	genero	generi
feminiƚe	nuora	nuore

1. niòra, nòra

Siłabasion

nuò | ra

Pronunsa

IPA: /ˈnwɔra/

Etimołozia

• manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.

Notasion

• Edision on-line de, Il Sabatini Coletti (ospità so "www.corriere.it")
• Treccani, galepin (edision online so treccani.it)