ocitan
Vèneto canbia
Ajetivo canbia
ocitan
ocitan | singoƚare | pluraƚe |
---|---|---|
maschiƚe | ocitan | ocitani |
feminiƚe | ocitana | ocitane |
- reƚativo a ƚa lengua ocitana
Sostantivo canbia
ocitan m
- lengua de orìgine latina ciacolađa te'l sud de la Fransa e te i pòsti vexini
Siłabasion canbia
- o | ci | tàn
Pronunsa canbia
IPA: /o.t͡ʃi.ˈtaŋ/
Etimołozia canbia
De 'l ocitan occitan
Tradusion canbia
Tradusion canbia
Lengua
Notasion canbia
- manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.