pòcio

Vèneto

Sostantivo

pòcio m (pl: poci)

1. pastròcio, cuaƚcosa che no xe fato ben o no xe fato par durare nel tenpo
   • cuela riparasion lì, la xe soƚo che un pòcio.
2. lìcuido denso
   • su ƚa carne, vuto anca un poco del so pòcio?

Voxe verbaƚe

pòcio

1. prima persona singolare indicativo presente de pociare

Siłabasion

pò | cio

Pronunsa

IPA: /'pɔt͡ʃo/

Etimołozia

• manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.

Sinònemi

Insepà; tandùo

pastròcio

Tradusion

Tradusion: pòcio

• inglexe: par piaser, zonta sta tradusion se te ła conosi.

• itaƚian: par piaser, zonta sta tradusion se te ła conosi.

Notasion

• manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.