polenton
polenton
polenton | singoƚare | pluraƚe |
---|---|---|
maschiƚe | polenton | polentoni |
feminiƚe | polentona | polentone |
- riferìo a persona gofa o inpacià
- riferìo a persona che no sà far ben el sò lavoro, pastrocion
- po | len | tón
IPA: /poleŋ'toŋ/
- manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.
Insepà; tandùo
Tradusion
canbia- manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.