tùo

Vèneto

Pronòme posesivo

tùo

tùo	singoƚare	pluraƚe
maschiƚe	tùo	tùi
feminiƚe	tùa	tùe

pronòme posesivo de seconda persona singolare, par na roba maschile e singolare

(el maschile, el feminile i xe coordinà co la roba posedù, e no al posesore):

1. che el xe posedù da ti
2. che el xe sta fato da ti
3. riferìo a la roba astrata che ti te apartien
   • Cuesto el xe el tùo.

Siłabasion

tù | o

Pronunsa

IPA: /'tuo/

Etimołozia

• manca ła etimoƚozia; se te ła conosi, zónteła ti.

Tèrmeni corełai

• to, tò

Tradusion

Tradusion: tùo

• your ^(en)
• tuo ^(it)

• tuyo ^(es)
• твой ^(ru) ‎(tvoi)

Notasion

• manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.