vèrta

Vèneto

Ajetivo

vèrta

vèrta	singoƚare	pluraƚe
maschiƚe	vèrt	vèrti
feminiƚe	vèrta	vèrte

1. feminiƚe de vèrt / vèrto

Sostantivo

vèrta f (pl: vèrte)

Na vèrta (2) te'n bòsch de l'Inghiltèra

1. ƚa stajon de'l ano, conprexa infrà el 21 de marso e 'l 21 de xugno (a nord de'l ecuator), presedùa da'l invèrno e seguìa da l'istà;
2. en pòsto onde che la vegetaẑion la se vèrẑ te'n prà o te na frata.

Siłabasion

vèr | ta

Pronunsa

IPA: [ˈvɛr.ta]

Etimołozia

• manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.

Sinònemi

Insepà; tandùo

• (2) frata

Tradusion

Stajon de'l ano

• printempo ^(eo)
• printemps ^(fr) m.
• Primevere ^(fur) f.
• spring ^(en)
• primavera ^(it) f.
• vår ^(no)

• весна ^(ru) f. ‎(vesna)
• vår ^(sv)
• Frühling ^(de) m.
• ilkbahar ^(tr)
• mùa xuân ^(vi), xuân

Notasion

• manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.