asento
asento m (pl: asenti)
- rimarcamento de ƚa siƚaba de na paròƚa tirando su ƚa só intensità o'l tòno
- segno gràfico scrito de sora de na vocaƚe par indicar l'asento o na pronuncia difarente
asento
- prima persona singoƚare indicativo prexente de asentar
- a | sén | to
IPA: /aˈseŋto/
- manca ła etimołozìa; se te ła conosi, zónteła ti.
- nòme
- no'l ga dito n'asento: no'l ga dito gnanca na paròƚa, no'l ga dito gnente
Tradusion
canbiarimarcamento de ƚa siƚaba
Tradusion
canbia- Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 22