asenti
Vèneto canbia
Nòme, forma flèsa canbia
asenti m
- pluraƚe de asento.
Voxe verbaƚe canbia
- seconda persona singoƚare del indicativo prexente de asentar
- seconda persona singoƚate del conxuntivo prexente de asentar
Siłabasion canbia
- a | sén | ti
Pronunsa canbia
IPA: /aˈseŋti/
Etimołozia canbia
- Védarse: asento
Notasion canbia
- manca łe fonte; se te ghene conosi, zóntełe ti.