aseton
Vèneto canbia
Sostantivo canbia
aseton m (pl: asetoni)
- (raro) un gran asèto, l'ato de asetar uno in caxa co gran cordiaƚità
Voxe verbaƚe canbia
aseton
Siłabasion canbia
- a | se | tón
Pronunsa canbia
IPA: /ase'toŋ/
Etimołozia canbia
cresitivo de asèto
Tradusion canbia
Tradusion: aseton
|
|
Notasion canbia
- Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 22